Μία από τις κύριες λειτουργίες της σπονδυλικής στήλης είναι η προστασία του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, που όμως κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να αποτελεί και την πηγή των διαταραχών της.
Ως υγεία ορίζεται η φυσιολογική λειτουργία των οργάνων και της διαδικασίας της ζωής που προϋποθέτει την απρόσκοπτη και συν ντονισμένη λειτουργία όλων των βιολογικών αντιδράσεων στον οργανισμό. Μία από τις κύριες λειτουργίες της σπονδυλικής στήλης είναι η προστασία του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος. Κάθε λειτουργική διαταραχή των νευρικών δομών που προέρχονται από τη σπονδυλική στήλη είναι σε θέση να επηρεά- σουν αρνητικά ολόκληρο το σώμα.
Η ακριβής σχέση που διέπει τη δυσλειτουργία του μυο σκελετικού συστήματος και τις αλλαγές του νευρικής πληροφόρησης προς άλλα συστήμα- τα του οργανισμού, μέχρι και σήμερα δεν είναι πλήρως γνωστή. Η βασική αρχή του manual medicine είναι ότι κάθε παρέκκλιση της μυοσκελετικής δομής επηρεάζει την λειτουργία της μέσω νευροβιολογικών διεργασιών, γεγονός που σημαίνει, πως το νευρικό σύστημα επιδρά άμεσα στην ικανότητα του σώματος να διατηρεί την ομοιοστασία του ή με άλλα λόγια την εσωτερική φυσιολογική του λειτουργία.
Επιπλέον, η εξωτερική ισορροπία, η στατική, δηλαδή ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, επηρεάζεται σταθερά από το νευρομυϊκό συντονισμό καθώς ο άνθρωπος αλλάζει στασεις. Οι ιδιοδεκτικοί υποδοχείς που ανιχνεύουν τις μεταβολές στο μυοσκελετικό σύστημα εδρεύουν στους μυς και συγκεκριμένα στις μυϊκές ατράκτους καταγράφοντας διαρκώς τη θέση, την κίνηση και την τάσητους. Η διαταραχή της λειτουργίας και της ισορροπίας μίας άρθρωσης θα προκαλέσει αντανακλαστικά προστατευτική αντίδραση που θα έχει ως συνέπεια τον περιορισμό των κινήσεων της σπονδυλικής στήλης και την δημιουργία εστιών δυσλειτουργίας. Στη χειροπρακτική Ackermann αποτυπώνονται οι δυσλειτουργίες των αρθρώσεων. Οι χειροπράκτες Ackermann θεωρούν τις λειτουργικές διαταραχές της πυέλου ως τη βάση της σπονδυλικής στήλης ,ως την κύρια αιτία διαταραχής της λειτουργίας της σπονδυλικής στήλης.
Η σπονδυλική στήλη που αποτελεί το στατικό και δυναμικό άξονα του σώματος, εξαρτάται από τη βάση στήριξής της, το ιερόν οστούν, που με τη σειρά του μέσω των ιερολαγόνιων διαρθρώσεων στηρίζεται στα ανώνυμα οστά. Η σωστή θέση και ισορροπία όλων των τμημάτων παίζουν ζωτικό ρόλο στη στατική και δυναμική ισορροπία του σώματος και η διαταραχή τους δυνατόν να επιφέρει εκτεταμένες συνέπειες. Ως εκπαιδευτικός ιατρός ο Ackermann είχε την ευκαιρία να εξετάσει χιλιάδες μαθητές ηλικίας 7 έως 16 ετών. Η ανάλυση της στάσης ανέδειξε κλινικά λανθάνουσα διαταραχή της ισορροπίας της πυέλου με ταυτόχρονη ανισοσκελία σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των περιπτώσεων. Οι κακώσεις η δυσλειτουργία των ιερολαγόνιων αρθρώσεων φαίνεται πως έχουν ως συνέπεια την άσκηση ασύμμετρων φορτίων στην πύελο.
Η βαρύτητα αποτελεί σταθερό στρεσογόνο παράγοντα του κορμού κατά τη διατήρηση της όρθιας στάσης και η μη ισορροπημένη κατανομή των φορτίων στη σπονδυλική στήλη αποτελεί την απαρχή των διαταραχών της. Μετά από μία λανθάνουσα περίοδο, η βλάβη δυνατόν να συμβεί κατά τη διάρκεια μίας απλής φόρτισης ή μετά από συσσωρευμένη κόπωση των εμπλεκόμενων ιστών. Η έναρξη της συμπτωματολογίας συχνά προ καλείται μετά από ένα ασήμαντο γεγονός που με τη σειρά του προκαλεί βλάβες στους ιστούς και πόνο. Τα δεδομένα αυτά αποτελούν βάσι μες ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα και τα πιθανά οφέλη της έγκαιρης πρόληψης. Ο Ackermann και αλλοι πρώτοι βρήκαν πως οι αλλαγές στη λειτουργία της πυέλου και του άνω τμήματος της αυχενικής μοίρας στα παιδιά, διατηρούνται σε όλη τη ζωή αν δεν αντιμετωπισθούν. Αποτελεί καθήκον του επαγγέλματός μας η αναγνώριση και ο έλεγχος της ισορροπίας της πυέλου στα παιδιά.
Η επαναφορά της πυέλου στη φυσιολογική της σχέση με τις υπόλοιπες αρθρώσεις, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι σχετικά εύκολη υπόθεση και βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν τη φυσιολογική στάση της σπονδυλικής στήλης. Στους ενήλικες, μία απλή τμηματική βλάβη μπορεί να επεκταθεί σε πολλά σπονδυλικά επίπεδα. Στην περίπτωση αυτή προκειμένου να αντιμε τωπισθούν τα συμπτώματα είναι απαραίτητο να βρεθεί το πρωτογενές αίτιο, αν υπάρχει φυσικά διαταραχή της λειτουργίας της πυέλου.